Kalila wa Dimna کلیله و دمنه
کَلیله و دِمنه کتابی است از اصل هندی که در دوران ساسانی به فارسی میانه ترجمه شد. کلیله و دمنه کتابی پندآمیز است که در آن حکایت‌های گوناگون (بیشتر از زبان حیوانات) نقل شده‌است. نام آن از نام دو شغال با نام‌های کلیله و دمنه گرفته شده‌است. بخش بزرگی از کتاب اختصاص به داستان این دو شغال دارد. اصل داستان‌های آن در هند و در حدود سال‌های ۱۰۰ تا ۵۰۰ پیش از میلاد به‌وقوع می‌پیوندند.[۱]
مجتبی مینوی دربارهٔ این کتاب می‌گوید: کتاب کلیله و دمنه
از جمله آن مجموعه‌های دانش و حکمت است که مردمان خردمند قدیم گرد آوردند و
«به هرگونه زبان» نوشتند و از برای فرزندان خویش به میراث گذاشتند و در
اعصار و قرون متمادی گرامی می‌داشتند، می‌خواندند و از آن حکمت عملی و آداب
زندگی و زبان می‌آموختند.[۲]
دانلود رایگان نسخه پارسی کتاب کلیله و دمنه
The Panchatantra (IAST: Pañcatantra, Sanskrit: पञ्चतन्त्र, "Five Treatises") is an ancient Indian collection of interrelated animal fables in Sanskrit verse and prose, arranged within a frame story.[2] The surviving work is dated to about 300 BCE, but the fables are likely much more ancient.[3][4] The text's author is unknown, but has been attributed to Vishnu Sharma in some recensions and Vasubhaga in others, both of which may be fictitious pen names.[3] It is likely a Hindu text,[3][5] and based on older oral traditions with "animal fables that are as old as we are able to imagine".[6]
It is "certainly the most frequently translated literary product of India",[7] and these stories are among the most widely known in the world.[8] It goes by many names in many cultures. There is a version of Panchatantra in nearly every major language of India, and in addition there are 200 versions of the text in more than 50 languages around the world.[9] One version reached